Гувоҳи бўлганингиздек, бугунги ҳикояларимизнинг аксарияти яхшилик билан тугаган. Ҳақиқатан ҳам, Ўзбекистон ва Тожикистон ўтасидаги чегараларнинг очилиши кўплаб оддий инсонлар ҳаётини анча енгиллаштирди. Бироқ муаммолар ҳали бор. Унинг устига фуқаролар, аниқроғи "фуқаролиги бўлмаган шахслар" эсдан чиқди. СССР қулаганидан сўнг, Тожикистондаги фуқаролик уруши (1992-1997) қочоқлар оқимини юзага келтирди. Устига устак, "фуқароликсиз" мерос бўлиб ўтиши ҳам мумкин экан.
- Менинг ота-онам тожикистонлик, фарзандларим эса, Ўзбекистонда туғилган. Уларни ушбу мамлакат фуқароси деб тан олишмаётгани менга алам қилади. Кеча паспорт столида бўлгандим. Улар болаларимга ҳам, набираларимга ҳам фуқаролиги бўлмаган паспорт беришаркан, - дейди Роҳатой Холиқулова.
Унинг тўрт нафар фарзанди бор. Роҳатойнинг уч нафар ўғли ўзбекистонлик қизларга уйланишди, келини эса Тожикистондан. Қизлар аъло баҳоларга ўқишади, бироқ уларни ишга олишмаяпти, ҳатто заводда ишлашга ҳам. Роҳатойнинг набиралари коллежни тугатишган. Улар мутахассислик бўйича пайвандловчи ва ҳайдовчиликка ўқиганлар.
Фуқаролиги бўлмаган шахслар нафақат чегара ўтиш пунктларида, балки ишга жойлашишда, ҳатто ФҲДЁ да ҳам муаммоларга дуч келишмоқда.
- Бир ўғлимни анча пайтгача уйлантира олмаганман, - деб давом эттиради Роҳатой – Унинг паспортида фуқаролиги бўлмагани учун ҳеч ким унга қизини беришни истамаган. Яқинда турмуш қурган оилада хотини ҳужжатларини расмийлаштириш учун уйга кетиб, қайтолмай қолган ҳолатлар ҳам бўлган. Унинг турмуш ўртоғи икки уч йил кутгач, ажримга ариза топширган. Ота-онанинг бири билан қолган фарзандлар сонини эса, ҳеч ким санамаган ҳам.
Кўпинча бундай инсонлар ўз яқинларини сўнгги манзилга кузатолмаганлар ҳам. Бунинг устига чегараларда ҳам уларга нисбатан яхши муносабатда бўлишмаган.